Assalamualaikum W.T.B
Hari ni p kelas macam biasa...balik kelas p teman kawan (kak nis) beli nasi kat bazaar, lepas tu balik bilik, kemas2 bilik...kiranya nk balik hari rabu pg...tp xjadi...kawan yg bawa keta ada hal...so kitaorang (saya, anor, ila) akan bertolak hari khamis pg.....hati dah tak ada kat cni dh...nk balik jer...maklum la xcited nk bagi baju raya kat anak2 buah Danial, Issah, Zikri, Zakuan, Mariam...adik Ammar, niey. dan yang penting baju raya untuk ku a.k.a ayahanda, abg dey, cik a.k.a bonda..."untuk bonda kain tudung jer" sbb baju raya dh ada...kak na dh belikan...hehehe....tadi teringat kat adik ammar satu-satunya adik lelaki ku yang "COBOK" (ni nama yang kitaorg adik beradik suka panggil kat dia saje untuk usik dia).
Adik Ammar....hari ni teringat kat dia so tel rumah nak sembang ngan dia...sempat jg sembang ngan ku...serba salah dan rasa bersalah bila ku cakap kenapa lama dah tak call. So sy explain la yg dh banyak kali jg call...time sahur, malam...tp xckp ngan ku...sbb time tu ku tidur...so xnak adik2 kejukan ku yg nak berehat...lgpun ku demam. Maybe ku ingat saya xthu dia demam...tp hakikatnya mesti tahu kerana kalo xtahu...adikku yang ada kat trgganu akan call at least msj. Orang tua ni time2 dia sakit mmg cpt kecil hati...tp kalo time tu ada org beri perhatian especially anak-anak mereka (ibu bapa) akan rasa lebih sihat dan dihargai... kalo sakit sikit2 pun dh jadi lebih baik.
Berbalik kepada cerita hari ni lepas dh sembang2 tanya khabar saya pun rasa la lega... Lepas tu dh xbuat apa2 cuma rehat baring2 jer kerana sakit kepala. Tambah2 perasaan agak kurang baik...maklumla 2, 3 hari ni mood kurang baik...macam2 ada tp apa2 pun kena la "happy go lucky". EMmmm hari ni jg saya di hiburkan dengan gelagat teman2ku ini...memang kelakar la mereka ni...so saya jd seronok.....hehehe...sayang u all muahhhhhh...
Tp sesekali perasaan rindu pula datang bertandang di hati ini...pada siapa??? adakah gewe? marka? cowok? atau siapa??? hakikatnya saya rinduuuuuuuuu sangat kat sepupu yg sorang ni...dia ni sy dh xanggap macam sepupu dh tp as a sister...entahla saya sayang sgt kat dia....dia ialah mandear saya...masih ingat lg dulu2 time sekolah2 kami selalu bersama walaupun ke mana2...tak pernah berenggan sama ada di rumah, sekolah @ kemana-mana kecuali selepas dia dapat melanjutkan pelajaran ke universiti saya masih lg belajar di sekolah menengah. Sehe is perfect for me...ketabahan dan semangatnya saya jadikan ikutan.....sehinggalah saya habis belajar sampai peringkat STPM, bila dapat tahu result Ya Allah hati bukan kepalang seronok kerana xsangka usaha saya membuahkan hasil...betapa Allah Maha Pemurah...kerana setiap yang hamba-Nya mahukan jika betul2 usaha dan berdoa....Dia akan berikan.
Tp bila dpt tahu dapat offer masuk Universiti...saya memang seronok...dapat course sama ngan my Sis tadi but apa yg x seronoknya...dapat uni lain.......uwaaaaaaaa cedihnya.......xnak berpisah dengan dia... satu hari menangis tanpa segan silu di hadapan kuarga, depan ku, cik, kakak abang2, adik2. Sampai 1 tahan aya buat keputusan kuarkan semula buku2 STPM yang dah tersimpan elok dalam kotak...untuk ambil semula STPM...logik ker dan wajarkah saya bertindak demikian??? ku dan cik pun dah xleh nak kata apa2 dengan keputusan saya ni...my sis pun bgla tazkirah untuk wash my brain "brainwash" saya ni...lepas tu sy tanya pendapat ramai...fikir elok2 minta petunjuk dengan Allah swt...akhirnya sy buat keputusan terima tawaran itu....so now im here in USM...(ada sbb knp xnak mai penang...tp lain kali story lagi).
Wassalam
Hari ni p kelas macam biasa...balik kelas p teman kawan (kak nis) beli nasi kat bazaar, lepas tu balik bilik, kemas2 bilik...kiranya nk balik hari rabu pg...tp xjadi...kawan yg bawa keta ada hal...so kitaorang (saya, anor, ila) akan bertolak hari khamis pg.....hati dah tak ada kat cni dh...nk balik jer...maklum la xcited nk bagi baju raya kat anak2 buah Danial, Issah, Zikri, Zakuan, Mariam...adik Ammar, niey. dan yang penting baju raya untuk ku a.k.a ayahanda, abg dey, cik a.k.a bonda..."untuk bonda kain tudung jer" sbb baju raya dh ada...kak na dh belikan...hehehe....tadi teringat kat adik ammar satu-satunya adik lelaki ku yang "COBOK" (ni nama yang kitaorg adik beradik suka panggil kat dia saje untuk usik dia).
Adik Ammar....hari ni teringat kat dia so tel rumah nak sembang ngan dia...sempat jg sembang ngan ku...serba salah dan rasa bersalah bila ku cakap kenapa lama dah tak call. So sy explain la yg dh banyak kali jg call...time sahur, malam...tp xckp ngan ku...sbb time tu ku tidur...so xnak adik2 kejukan ku yg nak berehat...lgpun ku demam. Maybe ku ingat saya xthu dia demam...tp hakikatnya mesti tahu kerana kalo xtahu...adikku yang ada kat trgganu akan call at least msj. Orang tua ni time2 dia sakit mmg cpt kecil hati...tp kalo time tu ada org beri perhatian especially anak-anak mereka (ibu bapa) akan rasa lebih sihat dan dihargai... kalo sakit sikit2 pun dh jadi lebih baik.
Berbalik kepada cerita hari ni lepas dh sembang2 tanya khabar saya pun rasa la lega... Lepas tu dh xbuat apa2 cuma rehat baring2 jer kerana sakit kepala. Tambah2 perasaan agak kurang baik...maklumla 2, 3 hari ni mood kurang baik...macam2 ada tp apa2 pun kena la "happy go lucky". EMmmm hari ni jg saya di hiburkan dengan gelagat teman2ku ini...memang kelakar la mereka ni...so saya jd seronok.....hehehe...sayang u all muahhhhhh...
Tp sesekali perasaan rindu pula datang bertandang di hati ini...pada siapa??? adakah gewe? marka? cowok? atau siapa??? hakikatnya saya rinduuuuuuuuu sangat kat sepupu yg sorang ni...dia ni sy dh xanggap macam sepupu dh tp as a sister...entahla saya sayang sgt kat dia....dia ialah mandear saya...masih ingat lg dulu2 time sekolah2 kami selalu bersama walaupun ke mana2...tak pernah berenggan sama ada di rumah, sekolah @ kemana-mana kecuali selepas dia dapat melanjutkan pelajaran ke universiti saya masih lg belajar di sekolah menengah. Sehe is perfect for me...ketabahan dan semangatnya saya jadikan ikutan.....sehinggalah saya habis belajar sampai peringkat STPM, bila dapat tahu result Ya Allah hati bukan kepalang seronok kerana xsangka usaha saya membuahkan hasil...betapa Allah Maha Pemurah...kerana setiap yang hamba-Nya mahukan jika betul2 usaha dan berdoa....Dia akan berikan.
Tp bila dpt tahu dapat offer masuk Universiti...saya memang seronok...dapat course sama ngan my Sis tadi but apa yg x seronoknya...dapat uni lain.......uwaaaaaaaa cedihnya.......xnak berpisah dengan dia... satu hari menangis tanpa segan silu di hadapan kuarga, depan ku, cik, kakak abang2, adik2. Sampai 1 tahan aya buat keputusan kuarkan semula buku2 STPM yang dah tersimpan elok dalam kotak...untuk ambil semula STPM...logik ker dan wajarkah saya bertindak demikian??? ku dan cik pun dah xleh nak kata apa2 dengan keputusan saya ni...my sis pun bgla tazkirah untuk wash my brain "brainwash" saya ni...lepas tu sy tanya pendapat ramai...fikir elok2 minta petunjuk dengan Allah swt...akhirnya sy buat keputusan terima tawaran itu....so now im here in USM...(ada sbb knp xnak mai penang...tp lain kali story lagi).
Wassalam
Tiada ulasan:
Catat Ulasan
Komen untuk BloG sYaWaL